Στεκόμουν μπροστά στον καθρέφτη του γραφείου, φορώντας το συνηθισμένο γκρι κοστούμι μου. Δέκα χρόνια στην ίδια εταιρεία, στο ίδιο γραφείο, με την ίδια ρουτίνα. Ο Αλέξανδρος του καθρέφτη έδειχνε κουρασμένος, σαν να είχε ξεχάσει πώς είναι να ονειρεύεσαι.
Εκείνο το πρωινό του Μαρτίου ήταν διαφορετικό. Στο email μου είχε έρθει μια πρόσκληση για ένα σεμινάριο φωτογραφίας στη Σαντορίνη. Η παλιά μου αγάπη για τη φωτογραφία, που είχα παραμερίσει για χάρη της “σταθερής καριέρας”, χτύπησε την πόρτα της καρδιάς μου.
“Είσαι τρελός;” είπε η λογική μου. “Έχεις υποχρεώσεις, λογαριασμούς, ευθύνες.”
Αλλά για πρώτη φορά μετά από χρόνια, άκουσα και μια άλλη φωνή. Τη φωνή του εαυτού μου που ονειρευόταν. Και είπα “ναι”.
Πήρα άδεια δύο εβδομάδων. Οι συνάδελφοι με κοίταζαν περίεργα. “Ο Αλέξανδρος; Διακοπές; Αδύνατον!” Κι όμως.
Στη Σαντορίνη, συνάντησα ανθρώπους που έγιναν καθρέφτες της δικής μου αλλαγής:
- Την Ελένη, που παράτησε τη δικηγορία για να ανοίξει ένα καφέ-βιβλιοπωλείο
- Τον Μάρκο, που στα 50 του αποφάσισε να μάθει σέρφινγκ
- Τη Σοφία, που ταξίδευε τον κόσμο γράφοντας παιδικά βιβλία
Μέσα από τις ιστορίες τους και τη δική μου εμπειρία, έμαθα μερικά πολύτιμα μαθήματα:
- Η άνεση είναι η μεγαλύτερη παγίδα: Όταν βολευόμαστε, σταματάμε να μεγαλώνουμε. Η πραγματική ζωή αρχίζει έξω από τη ζώνη άνεσής μας.
- Δεν είναι ποτέ αργά για αλλαγή: Κάθε ηλικία είναι κατάλληλη για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι το πρώτο βήμα.
- Ο φόβος είναι απλώς ένας συνταξιδιώτης: Μην περιμένεις να φύγει ο φόβος για να ξεκινήσεις. Πάρ’ τον μαζί σου στο ταξίδι και άφησέ τον να σε διδάξει.
- Η αποτυχία είναι απλώς ανατροφοδότηση: Κάθε “λάθος” είναι ένα μάθημα που μας φέρνει πιο κοντά στον στόχο μας.
- Τα όνειρά σου είναι η πυξίδα σου: Όταν ακολουθείς την καρδιά σου, το σύμπαν συνωμοτεί για να σε βοηθήσει.
- Η χαρά βρίσκεται στο ταξίδι: Μην εστιάζεις μόνο στον προορισμό. Η ομορφιά κρύβεται στα μικρά βήματα της διαδρομής.
- Οι άνθρωποι είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι: Άνοιξε την καρδιά σου στους άλλους. Κάθε άνθρωπος έχει μια ιστορία να σου διδάξει.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, δεν ήμουν πια ο ίδιος άνθρωπος. Μέσα σε έξι μήνες, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και άνοιξα το δικό μου στούντιο φωτογραφίας. Ήταν τρομακτικό; Ναι. Ήταν δύσκολο; Αναμφίβολα. Αλλά για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ένιωθα ζωντανός.
Σήμερα, τρία χρόνια μετά, κάθε φορά που κοιτάζω τον καθρέφτη, βλέπω έναν άνθρωπο που χαμογελά. Όχι επειδή όλα είναι τέλεια – δεν είναι ποτέ. Αλλά επειδή επέλεξε να ζήσει με αυθεντικότητα.
Η ζωή δεν είναι μια πρόβα. Είναι η παράσταση. Και κάθε μέρα έχουμε την επιλογή: Θα είμαστε απλοί θεατές ή θα ανέβουμε στη σκηνή;
Lorem Ipsum has been the industry’s standard dummy text ever since the 1500s.
